De locomotief

Ik heb hem gezien, hoor, die locomotief,
die griezel die gaat nog over mijn lief.
De arbeider Jan en ik zei de gek
stonden vanmorgen bij 't wachthuis aan 't hek.

‘Pas op,’ zei de wachtbaas, ‘daar komt ie al aan.’
Toen was hij hier nog een kwartier vandaan.
En nauwelijks had ik (had hij?) het gezegd
of we kijken allemaal naar rechts.

Want hij geeft me een schreeuw, dat dekselse ding,
dat horen en zien me verging!
Ik greep me vast aan het hek
en Jan was beroofd van zijn pet.

Praten ging onmogelijk meer
want dat dekselse ding ging o zo te keer!
Wat keken ze naar die boerenmensen aan het hek
maar we daarna zagen, dat was gek.

Grote wolken kwamen eraan
en wat hebben die met de reizigers gedaan?
Gezichten zo zwart als roet
en wij maar zwaaien met de rode zakdoek.

De koeien vlogen op hol
die avond was de melkbus dan ook niet vol.
Wat was dat die locomotief een lelijk ding,
ik ga er van mijn leven niet in!

Oude voordracht voor bruiloften e.d.
Het grootste deel is opgeschreven door mevrouw Schotten, zij kwam er echter niet meer toe om de laatste regels op te tekenen.
Die zijn bedacht door haar dochter Wil Pronk-Schotten uit Tuitjenhorn.

Andere artikelen op deze website:

Hé, is dat Westfries?

484. Aan de lucht te zien kon 't morgen wel 'ns snei-jagen (sneeuwen).

Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.

© 1924-2023 Westfries Genootschap - Contact - Sitemap - Privacyverklaring

West-Friesland, een streek met karakter binnen de Omringdijk.