Archivering » West-Friesland toen en nu » Deel 7. Sporen van strijd » pagina 50-53
Een bioscoop en een vestiging van McDonald's vallen direct op aan het begin van de Grotewallerweg, de toegangsweg van het industrieterrein de Witte Paal in Schagen. Het grijsgrauwe gebouw daartussenin valt wel erg uit de toon in deze moderne kleurrijke omgeving. In niets wijst de vorm van het pand er op dat we hier te maken hebben met een rijksmonument. Toch is het in 1996 op de monumentenlijst geplaatst als bouwwerk van historische waarde.
Het uiterlijk is eenvoudig te beschrijven. Een kolos van gewapend beton, vrijwel een kubus, met
afmetingen van tien bij tien bij dertien meter en muren van gemiddeld twee meter dik. Een paar kleine
ventilatieopeningen hoog boven de grond en de oorspronkelijke opening aan de westzijde.
In de jaren zeventig heeft de PEN de bunker nog enige tijd als tussenstation
gebruikt. (Coll. N.J. Grooff, Schagen)
Waarom het gevaarte ondanks zijn povere uiterlijk toch op de lijst is terechtgekomen, heeft te maken
met de tragische omstandigheden waaronder de bouw heeft plaatsgevonden.
In 1942 moesten alle joden in Nederland zich melden om naar een onbekende bestemming te worden
overgebracht. Voor één groep joodse landgenoten gold een andere regeling. Dat waren de
gemengd gehuwden. Velen van hen werden vooralsnog geplaatst in binnenlandse kampen en moesten meewerken
aan de bouw van objecten die voor de Duitse verdediging van belang konden zijn. Westelijk Nederland
had veel van die objecten, omdat de bezetter vanuit het westen een invasie van de geallieerden verwachtte.
De zogenoemde Atlantikwall besloeg vrijwel de hele kustlijn en een brede strook daarachter.
Ten tijde van de Duitse bezetting was het in Schagen een komen en gaan
van militairen. Op de foto staat het officierskorps in de zomer van 1943 voor het wachthuisje van de
politieschietbaan. (Coll. N.J. Grooff, Schagen)
Voor het inrichten van het gebied waren veel arbeiders nodig. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er
in de directe omgeving werkkampen werden opgetrokken. Eén van die kampen lag bij 't Zand
in de gemeente Zijpe. Over de behandeling van de kampbewoners bestaan niet al te ongunstige verhalen.
Er moeten veel intellectuelen en kunstenaars in de groep hebben gezeten. Naar verluid waren daar ook
leden van het Concertgebouworkest bij.
Na de oorlog moesten in Schagen maar liefst 93 bunkers worden opgeruimd.
(Coll. N.J. Grooff, Schagen)
De commandant was redelijk humaan, de bewoners van 't Zand meelevend en de bewaking soepel. Er mocht
zelfs openlijk worden gemusiceerd. Ook was het plaatselijk café geen verboden terrein en bezoek
van de niet-joodse partners was toegestaan. Daarbij gaven particulieren dan logeergelegenheid.
Toen de oorlog ten einde liep zijn veel geïnterneerden gevlucht, vaak geholpen door de dorpsbewoners.
Een belangrijk strategisch element bij oorlogsvoering is de energievoorziening. Voor de elektrische
energie van de verdedigingslinie waren onkwetsbare gebouwen gewenst. Er moest een zware bunker komen
voor een voedingsapparaat dat het kustgebied in de Noordkop van de juiste elektrische spanning kon
voorzien. Dat werd de bunker in Schagen. Daar was vóór de oorlog al een terrein in gebruik
bij het elektriciteitsbedrijf.
Het interieur van de aggregaatbunker. (Foto N.J. Grooff, Schagen)
De bewoners van het kamp bij 't Zand werden tewerk gesteld bij de bouw van deze bunker. De omstandigheden
waaronder zij hebben gewerkt, laten zich raden. Toen de steenklomp klaar was, kwam de wrange apotheose. De
apparatuur die naar binnen moest worden gedragen, kon er niet in: de deur was te smal. Er is niet geprobeerd
om het gat verder uit te hakken, daarvoor was de bunker te sterk gemaakt. Het gebouw heeft nooit dienst
gedaan en staat tot op de dag van vandaag leeg als symbool van zinloosheid. Het is wel gebruikt door
de PEN en als galerie.
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.