Bibliotheek » WFON » 2001 » Pagina 80
De Mollegrippel
Eerder verschenen in West-Friesland Oud & Nieuw, 68e bundel, pagina 80.
Uitgave: Westfries Genootschap, 2001.
Auteur: Anne Mantel.
Moin mooiste plekkie is de Mollegrippel. Voor de niet-Opperdoezers zal ik 't efkies prebere uit te
leggen. Moin geboortehuis is de boerderai die nag altoid an de leige kant van 't durpsploin in Opperdoes
staat. Achter oôs huis lag een groôt stuk land, weerop twei druivekasse stonde. Op de iene
kas stond ‘Achter de wolken’ en deerin kweekte moin vader Alicanten. De are hiette
‘Schijnt toch de zon’ en dat was de kas van de Frankenthalers. Op de plek van die kasse
staat nou 't durpshuis. Achter de kasse ware nag wat bome en din moin mooiste plekkie: de sloot mit de
naam De Mollegrippel. An de are kant van sloôt stond de overkapte voiling ‘Ons Belang’,
weer de bouwers mit hullie skuitjies onderdeur voere om de Opperdoezer ronde te verkoupen. Ien keer in
't jaar stapte ooze druivekrentsters (ze wouwe 't zelf, hoor!) allegaar in de skuit en din kloette
vader ze nei de voiling om ze de er te koup an te bieden! Een soort moidemarkt. We binne nooit roik
van die verkoup worren, want gien ien koupman drukte op de knop en de moide draaide alle kere deur.
Bai die Mollegrippel hew ik een groot deêl van moin gelukkige jeugd deurbrocht. Ik hew 'r swummen
leerd en skaseraaien. Ik weet niet wat of ik 't eerst kon. Ik hoop van swummen, want we ginge, as 't
ois nag heêl dun was, al stiekem de sloot op. Vlak nei de oorlog ging ik hier 't water op mit 'n
kano, die maakt was van mit oizerdreid an mekaar flanste koekblikke. Ok hew ik in de Mollegrippel m'n
eerste visse vongen. Ik hew zelfs een keer een paling te pakken kregen. Wat later, ik dink dat ik toen
een jochie van een jaar of voiftien was, hew ik an de kant van de Mollegrippel bai m'n vriendinnetje
Annie moin eerste liefdesontdekkinge dein. Dat was nag spannender as swumme, skase, kanoë en
vissevange bai mekaar. Jollie begroipe, dat de Mollegrippel veul voor moin betekent. As ik nou in
oôs durp koom, gaan ik alle kere efkies achter 't durpshuis glouwe om te koiken hoe of de
Mollegrippel d'r bai laait! Ik zou graag wulle, dat ik – hopelijk pas over heêl veul jare
– in een klain doôsie op de Mollegrippel vaar en dat moin femilie din moin as in de sloôt
kiepert, zodat ik deer voor de leste keer swumme kin. Per slot van rekening hew ik in de Mollegrippel
swummen leerd, dat 't is terecht dat ik 't deer ok weer ofleer...
Anne Mantel, Heiloo
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.