Bibliotheek
Bibliotheek » WFON » 2001 » Pagina 85-86
't Sloôtje
Eerder verschenen in West-Friesland Oud & Nieuw, 68e bundel, pagina 85-86.
Uitgave: Westfries Genootschap, 2001.
Auteur: Ant Hemmer-Blokker.
„Oe wai!” hoor ik achter op 't sloôtje roepen. „Ga je al mee?”
't Benne de moide. Of ik al mee gaan te skasen. Ik loop effies nei ze toe want ik ben nag niet klaar
met borde wassen, al deed ik ok nag zo hard. Maar een ofwas van acht man het je niet zomaar klaar.
„Ik kom zo. Gane jullie alvast maar, ik vind jullie wel!”
't Heb al een paar nachies pittig vroren en de slootjes achter 't huis houwe allegaar. Vader heb
vanochend al gauw perbeerd of 't al betrouwbaar was. 't Kraakte nag wel wat.
„'t Ken”, zoi die, „want krakers benne bangmakers.”
We hadde trouwens Klaasbuur ok al zien glissen achter 't huis en dat was ok altoid ien van de graadmeters.
Oh prachtig, kenne we allegaar lekker skaseraaie! We werde hêlegaar hipperd.
De skasedoôs was al van zolder haald, alle bande en veters neikeken. De skoene stonde bai de
kachel dat ik kon asen zo vertrekke. Zo, nou eerst die borde skoôn, skoene an, jas an, mus op,
wante mee en de skase vezelf. Bai 't stoepie stap ik verzichtig naast de boit, die vader vanochend al
hakt heb, op 't ois. Toch wel makkelijk zo'n sloôtje vlak achter 't huis. Toen ik nag kloin was,
bond vader in de bakkerai m'n skase onder. Den nam ie me op z'n reg en hai zette me zo over 't hekje
op 't ois. Hé, deer komt Marg an, die is ok niet vroeg. Ik bind gauw m'n skase onder en raai
met 'r mee, 'rs koike weer die are moide bedaard benne.
Zou de wiel al houwe? Ik ben benuwd want dat is toch oigelijk de echte oisbaan, deer raait 't altoid
't aldermooiste.
We skase zo achter de huize om. Kalm an. 't Is op de wurfte heêl rustig. De skuite legge stil
an de kant, want de manne kenne niet nei 't land. We komme al gauw bai 't wak van Brommer. Deer is
altoid een wak, deer snorrelt de wind net tussen de boete van Dekker en Brommer deur. We raaie d'r
met een bogie omheen, want hier is ien van onze joôs al d'rs invallen. 't Is goed ofkommen, maar
we ware toen wel bar verskôten.
Zo raaiendevort ziene we al gauw de are moide op de breie sloôt achter Jacob Tin. Niet op de
wiel, dat was nag niet vertrouwd, maar hier is 't ok mooi, want zien, hier ken je nag een rondje om
de hoge wurft heen raaie. Zachiesan komt 'r al meer volk en we zwiere den met d'ien en den met d'aar
over dat mooie zwarte ois. We hewwe d'r amper erg in dat 't zontje meist al onder is en 't een beetje
dampig wordt. 't Roip zit op slot op onze mus en jasse.
As 't hêlegaar donker is, raaie we met mekaar weer nei huis.
't Zou de kommende dage nag vrieze en met een ‘tot murgen 'oor’ doen ik m'n skase weer of.
Murgen kenne we vast wel op de wiel en meskien is Teunbuur d'r den ok wel met z'n marketent. Heêl
rôzig zit ik 's eivens bai de kachel en ik kruip al gauw met een warme stien te bed.
't Was een barre mooie dag!
An die sloôt en die wiel heb ik mooie herinneringe. De ‘jeugd van toen’ van de Stroet
heb de er altoid merakel genôten!
Ant Hemmer-Blokker, Sint Maarten
Andere artikelen op deze website:
Hé, is dat Westfries?
460. Hij heeft 't wild in de bienen (hij is erg gehaast, bv. in z'n werk). In z'n haast stroffelde (struikelde) ie over 'n steen.Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.
© 1924-2022 Westfries Genootschap - Contact - Sitemap - Privacyverklaring
West-Friesland, een streek met karakter binnen de Omringdijk.