7. Avenhorn, Julianastraat 25A

Avontuur
Een avontuur, noemt Marc Laan het transport van een hooivijzel van de Jisperweg in de Beemster naar zijn woning aan de Julianalaan in Avenhorn. Dit avontuur vond plaats op een vroege zondagmorgen in september 2019. Al enige tijd keken Marc en zijn vrouw Judith uit naar een geschikte hooivijzel. ‘We zochten al twee jaar op internet. Niks te vinden. Deze zomer fietsten we door de regio en gaven onze ogen de kost. We stuitten op een vijzel met ijzeren palen in de Beemster. Stoppen, het erf op en vragen. Er stonden bijenkasten in, maar de buurman die deze bijen hield, ging verhuizen. Dus we konden de vijzel kopen! Die was ooit al eens verhuisd van Andijk naar de Beemster. En nu staat hij bij ons achter in de tuin.’
De verhuizing verliep niet zonder slag of stoot. De avond voor het transport werd de dakconstructie voorzichtig op de kar gezet. ‘Op z'n kant, met een stapel pallets onder de punt. Een tractor ervoor om het hele gevaarte te transporteren. Maar niemand wilde ermee rijden,’ lacht Marc, ‘dus toen moest ik het wel doen.’ De route was zorgvuldig uitgestippeld, zo moesten ze bij het stoplicht van Avenhorn op de linker rijbaan rijden. Het konvooi bestond uit Judith op de fiets als begeleider, Marc met de trekker met de kar met daarop de kap, een kraan met hoogwerker met daarachter nog een kar met de vier loodzware ijzeren palen erop. Vader Laan sloot de rij met de VW transporter om indien nodig afgebroken takken van de weg op te rapen.
Al na tweehonderd meter brak een balk die tegen een boomtak aankwam. Marc: ‘Die balk was rot, gelukkig had ik een kettingzaag mee. Ik had geen keus dus ik zaagde de balk door. Toen konden we weer verder.’ De reis van tien kilometer verliep daarna zonder problemen.
Marc stortte een fundering en aan elke paal een kuub beton. Het frame meet 6,5 bij 6,5 meter, de palen zijn 7,5 meter hoog. ‘De hele constructie past keurig in elkaar. Wat een vakmanschap!’ De lieren komen uit een schouwburg, gekocht via Marktplaats. Al het ijzerwerk werd door Judith ingesmeerd met gedestilleerde teerolie. ‘We kregen een blik van die zwarte zooi mee,’ vertelt ze. ‘Het was goed tegen de roest werd er gezegd. Ik heb ook het houtwerk ermee behandeld.’
De hooivijzel is nog niet afgebouwd. Er komen drie wandjes in en een glaswand aan de achterkant. ‘Met een zitje natuurlijk want je hebt hier een prachtig uitzicht op de Walingsdijk en de witte banpaal.’ De windwijzer met het jaartal 1952 en de ‘hoed’ liggen nog op de grond. Voortvarend klimt Judith op de ladder en bevestigt deze onderdelen op hun vaste stek op het dak. Daarmee bekroont ze het nieuwe leven voor een oude ijzeren dame!