Muziek, koeien en oogst

Wat een wervelende week was het!
Heel afwisselend met tal van mooie ervaringen.
Maandagavond het donateursconcert van het Noord-Hollands Ouderen Orkest in schouwburg Het Park. Erg genoten van de gevarieerde muziekstukken: mars en wals, polka en jazz. Complimenten voor de honderd musici en de gedreven dirigent Luc Mager.
Dinsdag naar een wat kleiner theater: café De Toekomst van Aris Bouwens in Zuid-Scharwoude. Daar is plaats voor hooguit veertig personen. Een dialectschrijver trad er op: Johan Veenstra uit Stellingwerf (Friesland). Een in die streek heel bekende auteur, die ook prachtig kan vertellen. Het Stellingwarfs was goed te volgen, mede dankzij de duidelijke uitspraak van Johan. Ik voelde me aangesproken door zijn betoog dat je in alle talen (dus ook in dialecten) alles kunt schrijven. Dialect is gewoon een kleinere taal, stelde hij. En met ‘alles’ bedoelde hij: humor, maar ook ontroerende en ernstige zaken. Hij droeg een deel van het eerste hoofdstuk uit zijn boek voor. Een autobiografie waarin hij over zijn leven vertelt. Aanleiding is het feit dat hij na zijn moeders dood hoort wie zijn vader is en dat hij nog een halfbroer heeft. Iets wat het hele dorp weet, maar hijzelf niet. Muziek was er ook in Zuid-Scharwoude: Hans Laduc op gitaar en zangeres Bodhi vertolkten mooie liederen.
Woensdag een geslaagde avond met de vrouwen van het KVG in Heerhugowaard Centrum. Een avond waarin West-Friesland en het West-Fries centraal stonden. Enthousiaste reacties en veel, heel veel gepraat!
En dan buiten! Ik zag voor het eerst weer koeien in het land. Bij de Leekermeer en Bobeldijk het vertrouwde zwart-wit bij het groene gras en de blauwe lucht! Over de bomen waast een zweem van zachtgroen en wit, in de kant een pril begin van het kleurenfeest van geel, paars, lila en blauw. Dat geeft weer moed na de kille weken van maart en april.
Gister (zondag) de opening van de nieuwe tentoonstelling in het museum Huis van Oud aan de Grote Zomerdijk in Wognum. Het thema is oogst. De teelt en oogst van witlof, piepers, bollen en fruit wordt uitgebeeld. In het huisje is de inmaak aan de gang. Het weer was ons goedgezind, het Sylvidakoor uit Wognum kon dus in het luwtje van het gebouw uit volle borst zingen. Tuinder Joop Ooyevaar uit Nibbixwoud kwam aanrijden met een Holder met aanhangwagen vol producten en opende de deuren van de stallen. Al met al een gezellige en druk bezochte middag.
Zaterdag ontvingen we al onze eerste groep bezoekers: vrijwilligers van het kleinste huisje van Schermerhorn. We wisselden ervaringen uit over onze ‘huisjes’. Wat bleek onder andere? Vooraf waren er veel mensen tegen de restauratie en exploitatie van de huisjes. ‘Maak een paar foto's en zet er een mooi nieuw huis neer!’ Of ‘Wat haal je op je hals? Financieel en organisatorisch!’ Toch zetten een aantal mensen door. Met als resultaat twee kleine pareltjes, in Schermerhorn en Wognum, die tonen hoe mensen vroeger leefden en werkten. Soms komen dromen uit en worden idealen verwezenlijkt!

Ina Broekhuizen-Slot

Andere artikelen op deze website:

Hé, is dat Westfries?

649. Loop je straks even aan: ik heb 'n boskip an je (iets met je te bespreken).

Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.

© 1924-2023 Westfries Genootschap - Contact - Sitemap - Privacyverklaring

West-Friesland, een streek met karakter binnen de Omringdijk.