Westfries Genootschap » Publicaties » Weblog Binnendijks » 2008 » 14 juli

Verdriet

Een zwarte rand omlijst deze week. Een rand van verdriet en afscheid. Mijn beste vriend Cor Silver is woensdag overleden.
Onverwachts, nee. En toch nu zo definitief. Geen woorden meer, geen telefoontjes, geen gesprekken en goede raad.
‘De dood is de stilte in de zaal nadat het laatste applaus geklonken heeft’. Dit citaat is geloof ik van Remco Campert. Applaus is er veel geweest. Bewondering voor het pianospel van Cor, voor zijn voordrachten, zijn revues, zijn West-Friese werk, zijn composities.
Plezier bracht hij de mensen. Ze dansten, lachten, zongen mee. Werden blij. En hij was blij met hen.
Wat wil je worden, vroegen ze aan hem toen hij nog een kind was. ‘Boel en muzikant’, antwoordde hij dan. Boer en muzikant, net als zijn vader Jan Silver.
En hij werd het. Meer muzikant dan boer, overigens. En vrijwel tot het laatst aan toe heeft de muziek een rol gespeeld in zijn leven.
Wat ben ik blij dat hij nog aanwezig was bij de West-Friese kerkdienst in Venhuizen op 1 juni jl En dat hij in april een koninklijke onderscheiding kreeg, dankzij het doorzettingsvermogen van Tiny Morsink. Die eer kwam hem toe! En hij was er trots op. Ze hoeven me niet te bedanken als ik dood ben, met een hele lading prachtige zinnen, zei hij vaak. Laten ze dat liever doen als ik leef. En dat is zeker gebeurd! Wat ben ik blij dat hij de cd’s nog gehoord heeft en dat hij zei dat het goed was zo.
Met die dankbaarheid in mijn hart ga ik verder, gaan wij verder.

Verdriet dus deze week. Maar toch ook zoveel warmte van de mensen om me heen. Goede en lieve woorden, bloemen, telefoontjes, een arm om je schouders.
Eigenlijk is het dus ook een week met een lichte rand. Met een zilveren rand!

En tussen al die verdrietige dagen gaan de dingen gewoon door. Donderdag traden we op in het Nieuwe Slot in Schagen. Een mooie middag voor een volle zaal! Anja Zander begeleidde de zang op de piano. Dat gaf een extra muzikaal tintje aan het optreden. Trouwens: alle jaren daarvoor deed Cor dit.
We kregen goede reacties. Zoals deze. Ik droeg het gedicht ‘Geluk’ voor. Dat begint met de zin: ‘Wat is geluk? Dat vragen zoveel mensen’. Daarna hield ik even stil. Een mevrouw uit het publiek antwoordde direct ad rem: ‘Dit hier! Deze middag!’ Een mooier compliment konden we ons niet wensen.
Op verzoek van de redactie van het Westfries Weekblad beantwoordde ik een aantal vragen met als thema: wat zou u doen wanneer u burgemeester was?
Ik heb ze tamelijk intuïtief beantwoord en geschreven wat het eerste in me opkwam. U leest het de komende week waarschijnlijk in het weekblad.
Deze week nog één vergadering met het dagelijks bestuur. Dan is er wat het genootschap betreft ander halve week rust.
En dat is in deze tijd veel waard.

Ina Broekhuizen-Slot