Vragen en muziek

Hoe hebben we ooit kunnen functioneren zonder e-mail?
Notulen, verslagen, afspraken, agenda’s vliegen over en weer. Plus daarnaast mailtjes met allerlei vragen.
Zomaar een paar voorbeelden van de laatste weken:
- Remco wil schrijven in het West-Friese dialect en hij vraagt om een kerstgroet in het West-Fries;
- Barry Zoon uit Warmenhuizen schrijft naar aanleiding van een Binnendijks dat de bijnaam van de inwoners uit dat dorp Warmetuuters is en geen Bessenpappers (dat is de naam van de carnavalsvereniging);
- Davey Michielsen vraagt medewerking voor zijn profielwerkstuk, er volgt een lijst met vragen over het West-Friese dialect + later een vraag over de West-Frieze-Styk;
- Leo Dirven vraagt om het Onze Vader in het West-Fries;
- Er wordt een (oud) artikel aangeboden over de veiling in Zwaag, getiteld ‘Van sappige Jonathan en een roerige veilingzaal’;
- Er wordt gevraagd om een verslag van de activiteiten die het genootschap organiseerde voor Het Verleden van Nederland;
- Een ouderenwerker uit Heerhugowaard vraagt inlichtingen over een middag met West-Friese verhalen.

Het schrijven van brieven is zo goed als overbodig geworden. Gelukkig sturen we elkaar in deze weken nog wel kaarten, beschreven met goede wensen. Leuk is dat, vind ik. Steeds weer enveloppen met mooie kaarten in je brievenbus. Een oude vorm van contact, die ik nog steeds waardeer.

Deze weken worden ook gekenmerkt door een grote hoeveelheid kerstconcerten. Zaterdag heb ik genoten van het concert ‘Mijmeringen’ in het kleine, sfeervolle kerkje in Sijbekarspel. Ontroerende zang van Gerda Govers, prachtig piano- en orgelspel van Wil Luiken, die trouwens ook enkele liederen ten gehore bracht. Zondagmiddag geluisterd naar het Westfries Dameskoor, onder leiding van Frank Hoebe, in de Pianokamer in Spierdijk. De dames zongen een scala aan kerstliederen, attent begeleid door pianiste Annemieke Zuurbier. Drie Wognumse tenoren zorgden voor tegenwicht met hun zwaardere geluid.

Ja, en dan zondagavond. Het concert van Oôs Joôs in de Waerdse Tempel. Het was eerst nog een hele toer om deze locatie te vinden, maar na enig bochtenwerk kwamen we op de plaats van bestemming aan. Veel, heel veel auto’s, een uitverkochte zaal. De joôs waren al bezig met het tweede nummer toen wij binnenstapten. We stonden op het balkon en hadden een goed zicht op de groep én op de hossende en zwaaiende menigte beneden ons. Halverwege werd afscheid genomen van zanger Ron Bakker. Hij zong enkele van zijn favoriete nummers, danste enthousiast met zijn dochtertje Rosa en toen was het voorbij. Een ruiker bloemen, bedankjes, een buiging en af.... Natuurlijk met een enorm applaus. Ron, bedankt!
In twee sessies werd een indrukwekkend aantal nummers gespeeld, afgesloten met ‘Prut an me leerze’. Daarna schalde het ‘Ientje toe!’ door de zaal. Het werden er twee, maar toen was het toch echt afgelopen. Een spetterend concert, massaal meegezongen nummers en publiek wat van oud (vader en moeder Peereboom) tot jong (Rosa Bakker) genoot!
Zo hou je het West-Fries hoog!

Rest mij u goede kerstdagen toe te wensen!

Voor speciale gasten was er een Oôs Joôs t-shirt met het programma van zondag. Hierop staan alle nummers die gespeeld werden.

Ina Broekhuizen-Slot

Andere artikelen op deze website:

Hé, is dat Westfries?

721. Kalkedodders zijn kale, jonge vogeltjes, die nog maar korte tijd uit 't ei zijn.

Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.

© 1924-2023 Westfries Genootschap - Contact - Sitemap - Privacyverklaring

West-Friesland, een streek met karakter binnen de Omringdijk.