Westfries Genootschap » Publicaties » Weblog Binnendijks » 2012 » 16 juni

Van een natte tocht en een leuk bezoek

Voor het eerst deed ons genootschap mee aan de Rabo-sponsortocht die gehouden werd op zaterdag 9 juni. En meteen deze eerste keer was het het slechtste weer in al die jaren dat deze tocht wordt verreden. Met zes doorzetters vertrokken we toch welgemoed bij het Rabokantoor in Hoorn richting Blokker. Daar het eerste stempel gehaald en op naar Wognum, waar we via een omweg aankwamen. Na deze stempelpost staken we op bij het Huis van Oud. Daar stonden grote stukken appeltaart klaar en de koffie was vers! Een aanrader voor de volgende keer, mensen! Bovendien is het museum gratis te bezichtigen. Jan en Koen, de dappere zoons van Corina, vermaakten zich hier korte tijd met stelten en hoepels. Door maar weer! De wind en regen trotserend reden we terug naar Hoorn. Ik hoop dat er volgend jaar meer mensen meedoen, we moeten de tien deelnemers toch kunnen halen!

Stelten lopen is nog niet zo makkelijk... (Corina en Koen)

en hoepelen ook niet... (Jan)

Maar op de straatstenen lukt het beter. (Koen)

Donderdag 14 juni kwamen zes groepjes leerlingen van een basisschool uit Risdam Noord naar het timmermansgildehuis. Ze bezochten oude gebouwen in de binnenstad, waaronder het pand van de Kaap Hoorn Vaarders op het Achterom en ons onderkomen aan het Dal. Beneden wachtte ik hen op en vroeg als introductie: ’We zijn in een oud huis. waaraan merk je dat dit een oud huis is?’ De antwoorden varieerden van ‘oude schilderijen en oude wandbordjes’ tot ‘de vloer en de houten kasten’. Maar steevast werd er bij alle groepen opgemerkt: ‘Het ruikt hier oud!’ Vervolgens zei ik: ’We gaan een oude, steile trap op. Loop boven eerst maar eens rond. Wat merk je?’ Verontruste antwoorden als: ‘Het loopt hier scheef! Bent u niet bang dat het huis zal instorten?’ volgden. Op de vraag ‘hoe oud denk je dat dit huis is’ werd gereageerd met ‘vijftig jaar’ en ‘vijfhonderd jaar’ en van alles daartussen (ons onderkomen staat er sinds 1630). Daarna natuurlijk vertellen over het timmermansgilde, ook de kistenmakers en de stoel- wiel en koppendraaiers hoorden hierbij, en hun besluit om een nieuw onderkomen te bouwen. Over leerling, gezel, meester en het maken van een meesterstuk in de werkplaats beneden. In 1790 waren er negen meestertimmerlieden in Hoorn, hun namen en wapenschilden staan op het schoorsteenstuk. Waarom het gilde het Jozefgilde heette, daarop wist niemand het antwoord. Ten slotte wees ik op de versieringen op het plafond, met elkaar ontcijferden we de tekst om de roos en ik legde uit wat die zin betekent. Aan het eind vertelde ik dat dit huis nu het onderkomen is van het Westfries Genootschap en ik stond even stil bij onze werkzaamheden. Heel interessant vonden de kinderen het luik dat open kan zodat de trap, die naar de zolder voert, tevoorschijn komt, maar ook de klederdrachtpoppen en de sieraden werden bewonderd. Nog twee ochtenden komen er klassen bij ons kijken. Zo brengen we iets van de wereld van toen naar de kinderen van nu.

Scholieren uit Risdam bezoeken het Timmermansgildehuis.

Vanmiddag was ik bij het symposium van de Soroptimisten afdeling Hoorn, dat werd gehouden ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van die club. Soroptimisten zijn vakvrouwen die zich inzetten voor de positieverbetering van vrouwen en kinderen. Het thema van het symposium was ‘Loslaten en vastpakken’ en drie interessante sprekers, Pia Dijkstra, Petra Stienen en Cisca Dresselhuys, hielden aan de hand van hun eigen ervaringen hierover een inleiding. Een inspirerende middag! Enkele uitspraken: Wat je aandacht geeft, groeit. Als je loslaat, heb je twee handen vrij.

Tekst en foto's Ina Broekhuizen-Slot

Weblog Uit en Thuis
1-4-2019: Veel te zien en te horen tijdens excursie...

Weblog Binnendijks
13-7-2013: Veel gebeurd in West-Friesland!

Westfries Biografisch Woordenboek
Kampen, Piet van
(1914-2012)

West-Friesland... het land waar wij wonen
1: Tussen water en wind