Bloemen en voedsel, maar de historie wint het

Het Holland Food en Flower Festival werd groots aangekondigd in de pers. Natuurlijk namen we er een kijkje. Op tijd heen, dan is het nog niet zo druk. Auto aan de overkant van de Westfrisiaweg gezet, een stukje lopen is niet erg. De veilinghal is nog niet open. Tientallen mensen staan te wachten voor de ingang. Al gauw zien we een aantal bekenden. Naar binnen, met een e-ticket gaat dat snel. We lopen als eersten tussen de prachtige arrangementen. Wat een kleur en fleur, tulpen, lelies, narcissen, sneeuwklokjes en irissen, een lust voor het oog. Blikvanger is de stand van De Wit: met zoveel gevoel voor stijl en kleurcombinaties opgebouwd. Maar we hebben ook bewondering voor de bloemenschilderijen, de brug vol bloemen tussen Rusland en Nederland, voor tussen de tulpen verscholen details als een paar balletschoentjes, een fles wodka, een ijsbeer.

IJsbeer tussen de tulpen.

Bloemenschilderij.

Bij het onderdeel Food proeven we tomaten zoals ze bedoeld zijn: tien keer lekkerder dan uit de supermarkt! Bij de show van de koks blijven we niet lang kijken. Ook langs de non food lopen we in redelijk gezwinde pas. De boeketjes van Groei en Bloei zijn leuk en bij de kramen met streekproducten blijven we belangstellend staan. Maar wat trekt het meest?
De ‘doorloop’ waar de vereniging Oud Stedebroec een tentoonstelling heeft ingericht met attributen en foto's uit de vorige eeuw! Werken en leven in en rond de polder Het Grootslag is het thema. Daar lopen we speurend rond, genietend van de afbeeldingen, een praatje makend met een toevallige buur over de tijd van toen. Ik begreep dat de vereniging pas enkele weken voor de opening is gevraagd deze tentoonstelling op te zetten. Deze doorgang was nog wel erg leeg. Het is een succes, want ik denk dat ik de meeste mensen heb gezien juist op deze plek.

Tulpenpracht en nieuwe variaties op het Holland Food en Flower Festival.

Lesje voor het HFF: denk vooral ook aan de inwoners van West-Friesland, zij vormen een goede basis voor het bezoekersaantal, zij hebben namelijk een traditie hoog te houden. Natuurlijk wordt er ingezet op bezoekers uit het hele land, dat is prima, maar een kern van West-Friezen vormt een stevige bodem voor de show. Adverteer daarom ook in dorps- en weekbladen en zondagskranten en zet grote borden langs de Westfrisiaweg met de aankondiging van de show. Kortom: zet in op Nederland, maar zeker ook op West-Friesland!

Bloemenschilderij.

Typisch West-Fries was het zaterdag bij de bijeenkomst van de groep In 't pak. In Cultura in Andijk werd de traditionele Spek en perendag gehouden. Bijna vijftig mensen in kostuum kwamen bijeen om te kolven, te sjoelen en te vlotbruggen en natuurlijk te praten.

Tijd voor een praatje en…

tijd voor een advocaatje.

Vlotbruggen is niet zo makkelijk als het lijkt. Toch scoor ik nog zes punten!

Er was koffie met gebak en als sluitstuk de spek en perenmaaltijd. Op tafel verscheen een grote schaal met peertjes, spek en kool. Daarbij werden aardappelen en een liemige jus geserveerd. Smullen!
Als toetje natuurlijk vanillepudding met bessensap!

Tekst Ina Broekhuizen
Foto's Ina Broekhuizen en Jan de Reus

De gedekte tafel in Cultura in Andijk: smullen maar!

Schaal met kool, peren en spek.

Andere artikelen op deze website:

Hé, is dat Westfries?

225. De kippen lopen allemaal te eizen (voedsel zoeken en oppikken).

Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.

© 1924-2023 Westfries Genootschap - Contact - Sitemap - Privacyverklaring

West-Friesland, een streek met karakter binnen de Omringdijk.