Westfries Genootschap » Publicaties » Weblog Binnendijks » 2013 » 25 juni
Het weer speelde alle buitenactiviteiten parten de afgelopen week. Zo ook zaterdagmiddag in Oude Niedorp. Daar werd de gerestaureerde ruïne van de kerk, die in 1977 verbrandde, heropend. Het geheel verkeerde in bouwvallige staat en er bestond instortingsgevaar. Wat te doen? Helemaal slopen of opknappen? De gemeente Niedorp besloot tot het laatste. Nu staat de ruïne, naar mijn idee de enige kerkruïne binnen de Omringdijk, er weer stevig en trots bij. De muren hoog, de binnenkant bedekt met stenen en grafstenen, er is water en licht en er hangen foto's van de kerk van weleer. De dorpsbewoners kunnen vanaf nu plannen ontwikkelen voor het gebruik van de historische plek (huwelijksvoltrekkingen, open lucht concerten, theater, streekdiners tussen de muren, e.d.)
Hoe nat het was in Niedorp...
De opening vond plaats door mevrouw Anneke van Dok, de laatste burgemeester van Niedorp. In de stromende regen onthulde zij een plaquette met daarop een foto van de gedenksteen van ds. Numan, schoolopziener. De oorspronkelijke steen bevindt zich naast de foto, maar is onleesbaar. Gelukkig maakte historicus Aad Wit al lang voor de brand een foto van de steen. Dominee Marius de Geus vertelde over de dag van de ramp. Het was zondag 3 april en de zomertijd was die dag ingegaan. Hij zat met een groepje zondagsschoolkinderen in de kerk. Toen hij na deze bijeenkomst naar huis reed, zag hij dat de lucht een vreemde loodgrijze kleur had. Kort erna vielen zware onweersklappen. De telefoon ging, hij nam op, een ouderling-kerkvoogd aan de lijn. Die zei maar twee zinnen. ‘Dominee, 't heb raaksloegen. De kerk.’
De vlag hing uit bij de ruïne in Oude Niedorp.
De brand trok veel belangstelling, een vuurbal leek de oorzaak te zijn. Mensen keken huiverend naar de plaats waar ze gedoopt waren, trouwden, van waaruit hun ouders begraven waren. Alles ging in vlammen op, klok en uurwerk verdwenen (staan ze nog bij een Niereper in een oude schuur?). 's Avonds zei iemand tegen de dominee: ‘Wat was het goed dat vandaag de zomertijd inging.’ Inderdaad, dan was het drama nog groter geweest, want een drama dat was het.
De plaquette met foto die werd onthuld.
Nogmaals de plaquette en de oorspronkelijke gedenksteen.
Nog even over de mooie midzomeravondwandeling in Twisk. Ook daar was het spannend wat het weer betrof. Maar: het viel mee, droog en niet veel wind. Ik voeg hier nog enkele foto's bij van de mensen in kostuum.
Samen an de loop in Twisk.
En samen klesse.
Antje Koole in vol ornaat in de Twisker kerk.
Samen mooi ‘anzitte’ bij de boerderij van Klaver.
Deze weken heeft Corina het druk. De benedenverdieping van het gildehuis ligt vol met enveloppen, lege dozen en dozen met Vierkanten. Alles wordt in gereedheid gebracht voor het inpakken van de jaarboeken en toebehoren. Zaterdag vindt de presentatie van het jaarboek plaats in Aartswoud en woensdag is de inpakdag in Zuid-Scharwoude. Vandaaruit worden de boeken naar alle leden gebracht of gestuurd. Een logistieke krachtsinspanning die dankzij Corina's organisatietalent en de hulp van twintig vrijwilligers wordt volbracht. Dank aan allen hiervoor!
Corina tussen de enveloppen in het gildehuis.
Donderdag reisde ik naar Den Bosch om voor een camera tien zinnen in het West-Fries te zeggen. Het is
bedoeld voor een quiz bij een tentoonstelling in Hulst. Bezoekers kunnen luisteren naar zinnen, die
door verschillende dialectsprekers worden gezegd. Op een kaart geven ze vervolgens aan uit welke streek
ze denken dat de spreker afkomstig is. Het was een hele rit naar Brabant, maar daar ontmoette ik mensen
van de Stichting Nederlandse Dialecten (SND) die de streektaaldag voorbereidden. Altijd goed om die
contacten te leggen en te onderhouden.
Bovendien een mooie gelegenheid om de Sint Jan weer eens te bekijken.
's Avonds was de miss-verkiezing in Schagen. De jonge Jessica de Vos uit Medemblik werd miss Westfriese
markt. Gefeliciteerd!
Tekst en foto's Ina Broekhuizen
Klik hier voor meer Westfriese woorden en uitdrukkingen.