Geschiedschrijving » Westfries Biografisch Woordenboek (WBW)

Hamel, Loes (1938-1974), meisjesnaam: Loes Blokker

(Foto Wikipedia)

‘Ik ben niet mooi, maar ik héb wat…’

Loes Blokker werd geboren op 21 oktober 1938. Ze was de dochter van Jan Blokker (1903-1997) en IJtje Krul (1909-1998). Ze groeide op in Andijk, had een fijne jeugd en was enthousiast lid van de gymnastiek- en zangclub en speelde graag bij de plaatselijke toneelvereniging. Ze zong liedjes, speelde gitaar en hield van optreden. Loes droomde als klein meisje al van beroepen als toneelspeelster, fotografe en verpleegster en het is dan ook niet vreemd dat zij dit in de jaren die volgden ook heeft waargemaakt.

‘Ik ben niet mooi, maar ik héb wat…’ zo sprak Loes over zichzelf. Ze had een talent voor alles. Loes was in ieder geval een vrije vrouw die maling had aan het traditionele rolpatroon tussen man en vrouw en door allerlei taboes heenstapte. Voor mode had zij een groot gevoel en had de nodige durf om kleding te dragen die jaren vóór liep op de heersende trends.
Maar alles wat ze ooit droeg, is later een rage geworden.(o.a. de spijkerbroek) Zij werd van een plattelandsmeisje een (inter)nationale bekendheid.

Verpleegster
Loes begon als zeventienjarige met de opleiding tot leerling-verpleegster in een ziekenhuis in Hoorn, maar omdat de grote stad Amsterdam haar trok, heeft zij uiteindelijk de opleiding in het Weesperpleinziekenhuis afgemaakt en nog vier jaar in de verpleging gewerkt. Bij het bezoeken van Amsterdamse dancings ontmoette zij in 1959 Jan Cremer waarmee zij enkele jaren een knipperlichtrelatie had. Maar het was Jules Hamel (de acteur) waarmee ze op 10 april 1961 in het huwelijk trad. Omdat zij en Jules het financieel niet breed hadden, besloot Loes te reageren op een vacature voor fotomodel. Dit bleek een goede keus te zijn.

Fotomodel, mannequin en modeontwerpster
De modefotograaf Hans Dukkers ‘ontdekte’ Loes bij haar entree in de wereld van haute couture en gaf haar naamsbekendheid.

Jules en Loes Hamel (Foto Facebook).

Loes was model bij Kamphuis Govers voor ze ontdekt werd door Pierre Cardin (ontwerper van een bekend Parijs modehuis). Ze kreeg een contract van hem aangeboden en heeft als mannequin diverse collecties getoond in Parijs, Rome, Berlijn, New York waardoor zij een internationale bekendheid kreeg. Loes legde zich zelf toe op de modefotografie in Nederland. De jaren zestig waren ook in de modewereld turbulent en Loes had als jonge zelfstandige vrouw een goede kijk op de modetrends.
Ze ontwierp jachtkostuums maar ook sport- en andere dameskleding, zelfs een garderobe voor in de auto, dus eigenlijk voor alle uren van de dag. Haar stijl werd gekenmerkt door lef en speelsheid. In 1963 heeft zij, zoals in de krant werd vermeld, een ‘ mooie malle modeshow’ (Loes Hamels Modetheater) gegeven tijdens de autoshow in de RAI. Naast de kleding liet Loes ook zien hoe goed een bril kon staan. Zij was zeer creatief en voor vele tieners een idool.

Gastvrouw, zangeres, presentatrice en cabaretière
1964 was het jaar waarin Loes de kans kreeg om op het podium te komen. Ramses Shaffy ontdekte haar komische talent. Als gastvrouw gekleed in diverse prachtige modecreaties, zoals rood fluweel, zwarte en gele zijde, kondigde zij de nummers op haar ‘eigen’ wijze aan. Op het eind van elk optreden werd steevast de Shaffy Cantate gezongen, waar Loes ook aan meedeed. Deze cantate werd in 1966 een grote hit en is er ook een LP uitgebracht.

Louis van Dijk, Liesbeth List, Loes Hamel en Ramses Shaffy (Foto Louis van Dijk).

De LP Shaffy Chantant met Ramses Shaffy, Liesbeth List, Loes Hamel, Joop Admiraal en Polo de Haas.

In de tussentijd bleef Loes ook actief in de mode maar ze was het niet eens met de manier waarop de Nederlandse modefotografie omgingen met de modellen. De modellen werden behandeld als marmeren standbeelden (Paul Huf was de enige uitzondering daarop).

Televisiedebuut
In 1965 kreeg Loes een kort televisiedebuut als presentatrice van een eigen cultuurprogramma (aankomend couturier Frans Molenaar had speciaal voor deze gelegenheid de kleding voor haar ontworpen) en zij heeft verder meegedaan aan een programma van de VARA. De tv-wereld was niet helemaal haar ding.
Zij besloot toen met Shaffy Chantant mee te gaan naar Amerika. Aan boord van de S.S Nieuw Amsterdam werd een promotiecampagne voor Nederland gehouden (Netherlands Festival Sailing) waarbij de klompenmaker, het draaiorgel, diverse Hollandse producten en de modeshows van o.a. Holthaus, Heymans, Offermans, Terlet, Jean Louzac en Cargelli niet ontbraken. Samen met vijf Amerikaanse mannequins toonde Loes de kleding van deze Nederlandse ontwerpers.
Jan Cremer met Loes Hamel.

Loes bleef bij uitzondering naast Shaffy Chantant het modewerk voor Dick Holthaus doen en ook het fotowerk voor Paul Huf. Ramses schreef een liedje voor Loes (‘I hate music’) waarin zij met allerlei gekke voordrachten en al zingend haar optreden kon maken.
In het privéleven van Loes ging het niet voor de wind en stond het huwelijk met Jules op een laag pitje. In Amerika kreeg ze weer een kortstondige relatie met Jan Cremer* maar dit bleek toch net als eerder een onmogelijke liefde te zijn. Loes werd ziek en belandde in een ziekenhuis. Het betekende toen wel het definitieve einde van hun relatie.

Huwelijk ontbonden
Na het herstel ging Loes 1 januari 1966 weer bij Shaffy Chantant beginnen. Ondertussen was het huwelijk met Jules Hamel ontbonden, maar Loes bleef wel de naam Hamel gebruiken. In september ontwierp ze een kostuum van een Engelse vlag om mee te dingen naar een modeprijs voor het hipste pak. Dit is niet gelukt maar het jaar daarop showde zij wel weer de nieuwe collectie van Dick Holthaus.
In die tijd ontmoette zij Michael Clyde Wellen, een sierraadontwerper en trouwde met hem op 5 maart 1968. Loes trad in 1969 nog één keer op met Ramses Shaffy en besloot toen de anonimiteit op te zoeken in haar geboortedorp Andijk. Gaf ze toe aan haar in 1965 openlijk uitgesproken wens een dorpsmeisje te blijven?
Ze bouwde samen met haar man een prachtige woning achter het huis van haar ouders, waar ze een alternatief en hippieachtige leven leidden. Ze maakten vele reizen naar het Midden en Verre Oosten waaronder Rishikesh, de yogahemel van de wereld, in India. Onder de bijnaam van haar man Magillicutty heeft Loes nog een plaatopname gemaakt. Na een ongeneeslijke ziekte is Loes 18 april 1974 overleden en in besloten familiekring gecremeerd.
Simon Vinkenoog, een goede vriend van haar heeft een in memoriam gemaakt die hij heeft opgenomen in zijn gedichtenbundel Mij Best. Hij noemde Loes ‘een en al onbaatzuchtige liefde’

Loes

Eén ding.
daar ben ik zeker van:
zij rust al weken in vrede,
en wacht af - op de dingen die komen gaan

Door alle dingen ging zij naar het onbedingde.
waar alles is zoals het is
en worden zal voor wie het wachten kent
en het komen ziet gaan en het gaan voelt komen

Straks dit gedicht (onbevreesd onophoudelijk
onweerstaanbaar) niet meer dan de schreeuw
van een zeemeeuw snachts -
wachter, wat is er van de morgen?

Voor haar waren alle dingen te inge,
Zij was het al: zo wijd volkomen bereid
zielszuiver
glashelder
sneeuwwit

als de vijf witte paarden
in haar droom uit het water komend,
de vijf witte zwanen bivakkerend aan de Amstel

Straks dit gedicht, tot niemand gericht
een zucht en ademhaling
onleesbaar niet geschreven
vergeten
terwijl ik droomde van de vrede

Schrijver Hans Vervoort schreef: ‘Loes was een buitengewoon talent met een prachtige stem en had een glanzende carrière als fotomodel’.

G.L van Lennep (toenmalige manager van Shaffy Chantant) schreef: ‘Loes was een doorzetter, uniek en avant-garde pur sang’.

Bronnen:
Wikipedia
Vrouwenlexicon
Youtube:
(I hate Music, Loes Hamel)
(Shaffy Cantate)
Delpher:
Loes Hamel, Het Parool 11-04-1961, 16-03-1963, 23-04-1963, 17-07-1963 en 13-04-1974
Loes Hamel, Trouw 21-07-1961
Loes Hamel, AD 19-07-1963, 06-01-1965
Loes Hamel, Het Vrije Volk 27-11-1974
Loes Hamel verzeilde via mode in cabaret, Dagblad de Stem 17-05-1965
Simon Vinkenoog: gedichtenbundel Mij Best 1976 blz. 18

Literatuur:
Jan Cremer: Sirenen (uitgeverij De Bezige Bij, 2017). Jan Cremers relaas over de bewogen liefde tussen hem en Loes Hamel.
Bart Lankester: Loes Hamel - model ☆ actrice ☆ vrijbuiter (uitgeverij Morgenstrand, 2021). Gebaseerd op o.m. gesprekken met familie, vrienden en op persoonlijk notities van Loes Hamel.

Gegevens aangeleverd en bewerkt door: Marga Besseling-Wester te Hem (2020).

Westfries Biografisch Woordenboek
Visser, Gré
(1917-2012)

West-Frieslands
Oud & Nieuw (1998)
Hooierstoid en de poepe

Kroniek van
West-Friesland
Februari 1991

Weblog Uit en Thuis
1-4-2019: Veel te zien en te horen tijdens excursie...