Joke Sijs, Hoogwoud
Ik weet nag hoe of ik weunde
in dat mooie durp Spierdoik.
Ik weet nag hoe of ik speulde,
voelde me zô bloid en roik.
Ik kwam deer bai alle mense
weer ik zô in binnen mocht.
Met niks speulde ik in buiten.
Spelle werde zelf bedocht.
Ik bin weer in moeders keuken.
Alles kwam moin deer van pas.
Ik speulde met al heur spulle,
zô zoet, tot het bedtoid was.
Ik had deer de wurft, de ruimte,
liep oftig heêl ver in 't land.
Ik had de dars en de zolder
vol met hooi, zô bai de hand.
Ik priekte zô mooi bai sloôtjes,
zag de wirreld in het kloin.
Ik weet nag zô heêl veul dinge
van dat mooie durp van moin.
Ik hoorde de kikkers kwake,
uit de sloôt van Aaltjebuur.
Ik hoorde de veugels zingen
in die prachtege netuur.
Ik zien dat moin durp verandert,
alles weer ik zô van hou.
Ik wul moin durp enkeld zegge:
Goed, maar doen het niet te gauw!
De vlag van het Westfries Genootschap op de dijk bij Scharwoude. (Foto Netty Zander)
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
