Ik loup 'n mooie route en voel m'n oigen roik,
want overal ben' beissies en blommetjes te koik.
Maar soms is 'r gemedder: 't gras dat is wat houg
en ok, omdat 't vroeg is, van onder nag niet droug.
D'r wazze lang gien mense, ik ben de eerste weer
en mai dat is de groeimaand, ik zien gien padje meer.
Gemartel deur de spriete, de Omringdoik in 't zicht,
zô maak ik in m'n oigen dut Westfriese gedicht.
En wul je ok nag wete, weerneven ik nou sjouw?
Dat is 'n prachtig watertje: 't hiet de Kromme Gouw!

Dita de Haan-van Rooij, Schagen
mei 2018

De Kromme Gouw.
(Foto Dita de Haan-van Rooij)


Verhaal van de maand

Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.