bron: particuliere collectie
Wereldwijd promotor van het zwart-bonte vee
Geboren op 11 september 1921 te Venhuizen. Overleden op 21 december 1994 te Bergen NH. Zoon van Jacob-Jan Bakker en Marijtje Sluis. Trouwde te Venhuizen op 8 augustus 1945 met Antje Dieuwertje Houter. Beroep: vee-exporteur. Nevenfunctie: inspecteur Nederland Rundvee Stamboek en Directeur Internationaal Vee-export Maatschappij.
In 1939 treedt Zeger Bakker in dienst bij de Bond van Rundveefokverenigingen en gaat werken in het Landbouwhuis te Alkmaar onder leiding van secretaris-inspecteur Elias Koster Dzn. Na diens dood in 1945 wordt Zeger Bakker in datzelfde jaar inspecteur van het Nederlandsche Rundvee Stamboek in d e provincie Noord-Holland. Als keurmeester geeft hij in 1948 aan Adema 21 van de Woudhoeve 90 punten.Vier jaar later wordt hij adjuct-directeur van de N.V. Vee-exportvereniging en in 1956 directeur van de N.V. In 1962 krijgt Zeger Bakker een hoge onderscheiding: de Orde Cavaliere del Merito del Republique Italia.
In 1963 richt Zeger Bakker een eigen exportorganisatie op en wordt dan directeur van Internationaal Veeëxport Maatschappij (I.V.M). In die functie ontvangt hij uit handen van de Italiaanse minister van Landbouw de prijs voor de beste importinzending op de internationale tentoonstelling gehouden te Verona. De handel met Italië nam toentertijd een grote vlucht.
Zeger Bakker is mede-initiator om jonge Italiaanse boerenzonen bij West-Friese boerengezinnen te laten logeren.Na enige tijd verhuist het gezin Bakker naar Hoorn waar ook het kantoor van "Veeëxport" is gehuisvest. In de loop der jaren gaat de I.V.M. een groot fokveebedrijf exploiteren in Groningen.
In 1977 wordt dit fokveebedrijf in Groningen verkocht. Teruggekocht wordt het kleinere maar exclusievere "Groenhoven" te Wieringerwaard. Het nieuwe bedrijf krijgt de naam "Gronemanhoeve".
In oktober 1977 stapte Zeger Bakker met nog 33 vooraanstaande Noord-Hollandse veefokkers op het vliegtuig naar de Verenigde Staten en Canada om te zien hoe het daar met de fokkerij was gesteld. De organisatie en uitvoering is in handen van I.V.M man Zeger Bakker. Het reisverslag versterkte de tweedeling in de fokkerij. Zij die van mening waren dat de eigen bloedlijn genoeg kwaliteit had en het kamp van fokkers die voorstanders waren dat de ooit naar Amerika geïmporteerde bloedlijn terug gehaald diende te worden. Vanaf 1982 deed het Holstein-Friesianbloed op grote schaal zijn intrede in de Noord-Hollandse K.I. stations.
Na acht jaar stopt Zeger Bakker met het bedrijf "Gronemanhoeve" en komt de bekende veestapel onder de hamer. Tevens stopt hij met I.V.M en verhuist naar Gelderland en houdt zich bezig met veefokken, o.a. Welsh pony’s. Importeert zelf een paar exemplaren uit Engeland en zoek ook hier weer naar het beste.
Begin jaren negentig keren Zeger Bakker en zijn vrouw terug naar Noord-Holland, naar Bergen. Daar overlijdt hij onverwachts op 21 december 1994 op 73 jarige leeftijd. Een turbulent leven is hiermee geëindigd.
Literatuur:
C. Kroon, Onze Zwartbonte, 100 jaar rundveefokkerij in Noord-Holland, Uitgave C. Kroon te Oostwoud, 1997
Kees van der Wiel en Jan Zijlstra, Paradijs der Runderen, Geschiedenis van de rundveeverbetering in Noord-Holland, Uitgave van de RON, Wormerveer, 1999.
Door de werkgroep Biografieën is gebruik gemaakt van bovengenoemde literatuur.
Gegevens aangeleverd door: Jacob Jan Bakker Zzn. te Utrecht (2008).
