Onderwijsman, rechter en een begenadigd spreker
Arie Bouma werd geboren te den Helder op 17 januari 1930. Hij overleed te Spanbroek op 6 november 2013 en werd aldaar begraven. Hij bereikte de leeftijd van 83 jaar. Hij trouwde met Trien Laan en later, na haar overlijden, met Willemien Beerepoot-Hulskamp.
Oprichter en directeur Edmar Vergouwen Mavo
Arie Bouma was in 1963 de oprichter van de Edmar Vergouwen Mavo te Opmeer. (1). Hij werd daar tevens de directeur van de school. Hij zag die tot zijn verdriet ook weer uit Opmeer verdwijnen. Een tweede periode in zijn leven was dat hij besloot om rechten te gaan studeren, om zo te strijden tegen het onrecht. Zo werd hij tevens rechter in Alkmaar. Vanwege zijn slechthorendheid werd hij daar op zijn 47e afgekeurd. In 1979 nam hij definitief afscheid als directeur van de school. Arie Bouma was intussen begonnen met een wetswinkeltje in Spanbroek en hielp de mensen en dat voor weinig geld. Dat winkeltje groeide al snel uit tot een advocatenkantoor dat hij in 1991 overdroeg aan een onderneming die nu, in 2013, Klaver, Van der Hooft en Posch Advocaten heet.
Actief als bestuurslid en met het geven van lezingen
Bouma was tot op hoge leeftijd zeer actief. Zo was hij bestuurslid van de NVVS, de Nederlandse Vereniging Voor Slechthorenden, afdeling West-Friesland, waarvan twaalf jaar als voorzitter. Hij was daar de stuwende kracht. Op 7 april 2005 werd Arie Bouma benoemd tot lid van Verdienste van NVVS en mocht hij de erepenning van de vereniging in ontvangst nemen. Op de website van de NVVS afd. West-Friesland worden zijn vele verdiensten voor de vereniging genoemd en geroemd.
Begenadigd spreker
Ondanks zijn doofheid was hij een begenadigd spreker. Hij gaf lezingen voor service- en vrouwenclubs. Onder meer over ‘het geheugen’, ‘slechthorendheid’, over ‘recht en onrecht’. Overal waar hij optrad, werd hij bijgestaan door zijn vrouw Willemien. De opbrengst van de lezingen ging naar een goed doel: onderwijs voor arme kinderen in het Roemeense dorp Raducaneni.
Proefschrift
Begin dit jaar vertelde Arie in een interview in het Noordhollands Dagblad dat hij als 83-jarige ervan droomde een promotor te vinden voor zijn proefschrift ‘Onrecht in het recht’.
Daarin pleit hij onder meer voor afschaffing van het verbod op productie, handel en gebruik van drugs. Als een van de ergste gevallen van onrecht noemt hij de boetes van verkeersovertredingen die voor iedereen gelijk zijn. “Voor iemand die rijk is, is een boete van 100 euro een lachertje, maar voor iemand die van een minimum moet rondkomen is het een rib uit het lijf.” Bouma pleit voor boetebetaling naar draagkracht. Ook schrijnend vindt hij de zeer lange procedures in het strafrecht, waardoor daders jarenlang onbestraft rondlopen. “Als een kind een koekje jat, straffen de ouders meteen. Maar onze overheid doet dat niet. Als je met alcohol op achter het stuur wordt betrapt duurt het soms maanden voor je voor de rechter komt.” Door zijn overlijden ging zijn wens om een promotor te vinden jammer genoeg niet in vervulling.
Literatuur:
Noordhollands Dagblad / Hoorn - Enkhuizen van 25 januari 2013 ‘Arie Bouma (83) zoekt een professor.’
Noordhollands Dagblad / Hoorn - Enkhuizen van 12 november 2013 ‘Arie Bouma was een begenadigd spreker’.
Gegevens samengesteld en aangeleverd door: Jaap Raat te Heiloo (2014).
(1) De naam van de school was ontleend aan ‘de vliegende pater’, Edmar Vergouwen, die als piloot-missionaris was opgeleid om in voormalig Nederlands Nieuw Guinea te gaan vliegen. Op 27 april 1963 verongelukte hij dodelijk tijdens een van zijn vluchten met zijn Cessna.
De ‘Edmar Vergouwen’ sloot in 1996 haar deuren en ging uiteindelijk met nog meer scholen op tot wat nu is het Tabor College te Hoorn.
