Eigentijds katholiek priester
Geboren te Bovenkarspel op 21 juli 1932. Overleden te Alkmaar op 6 augustus 2003. Zoon van Cor Braakman en Cathrien Wijnker. Dirk was de oudste in een gezin van twaalf kinderen, waarvan twee meisjes.
Dirk Braakman was en bleef West-Fries maar sloot zich niet op in een beperkte wereld. Als zoon van een groot en zonenrijk gezin in Bovenkarspel, stamde hij uit een familie waaruit al eerder priesters waren voortgekomen: rond 1800 de aartspriester Johannes Braakman, pastoor van Hoogmade, Assendelft en in de regio Amsterdam, die in Rome gestudeerd had, en in het begin van de twintigste eeuw zijn heeroom Simon Braakman uit Bovenkarspel (geb.1891) broer van zijn vader, die ongetwijfeld invloed op het gezin heeft gehad: in het voetspoor van Dirk gingen er nog drie (Simon, Theo en Jos) naar het seminarie. Dirk kon goed leren, maar niemand zal verwacht hebben dat hij ooit rector van de school van Hageveld zou worden, omdat hij nooit de intellectueel uithing. Zijn leraar- en rectorschap hadden iets informeels en een duidelijk pastorale inslag, waardoor hij geschikt bleef voor het pastorale ambt tot zijn dood aan toe.
Kapelaan, leraar Frans en rector
Priester gewijd op 15 juni 1957 na zijn seminariejaren op Hageveld en in Warmond, was hij eerst twee jaar kapelaan in het zeer Westfriese Spierdijk. Daarna doceerde hij Frans en Godsdienstleer op Hageveld en studeerde hij tegelijkertijd vier jaar MO-A Frans in Amsterdam, waar hij daarna in vier jaar zijn doctoraal behaalde aan de toenmalige gemeentelijke universiteit. Zijn doctoraalscriptie ging over de Middeleeuwse Franse dichter Colin Muset, een tegenhanger van Francois Villon.
Op Hageveld was Dirk zelf een tegenhanger van zijn collega Frans, Dr. Jean Deroy, die als insider in de Franse cultuur een geheel andere uitstraling had dan Dirk, maar geen van beiden werd door de leerlingen als ‘saai’ beoordeeld. Dirk was didactischer en praktischer. Dit maakte hem dan ook geschikt in 1968 rector van de school te worden als opvolger in de rij van Henning, Van Duin en Kramer. Men vond toen nog dat Hageveld een priester-rector moest hebben, terwijl het aantal priesterstudenten op de school al aan het teruglopen was.
Onder Braakmans rectorschap werd niet alleen het seminarie als zodanig afgebouwd en opgeheven, ook de school werd, door hem gestimuleerd, grondig gemoderniseerd en tot een modern atheneum omgevormd. Er kwam een ‘schoolparlement’ met democratische inslag, er werden bijzondere vakken ingevoerd zoals Dramatische Expressie en filmkunde, er werd nadrukkelijk gewerkt aan creatieve persoonlijkheidvorming en er werd veel waarde gehecht aan relatie- en netwerkvorming tussen docenten en leerlingen, die uitgedaagd werden zich niet te beperken tot het afdraaien of consumeren van lessen. Het heringerichte gebouw leende zich daar ook toe: een leefwereld.
In Frankrijk
Dirk kon als persoon meerdere kanten op: hij was evenzeer bedreven in enquêtes en grafieken als in het bijhouden van de bloementuin (flos campi). In de grote vakantietijd verving hij vele jaren de pastoor van het Ile Saint Denis in Parijs (‘tous frères, tous unis’ stond er op het kerkje) om zijn Frans op te vijzelen en hij was bevriend met Jaap Reuten, de Nederlandse pastoor van Alpe d'Huez waar de Tour de France langskwam.
Op 1 november 1980 werd Dirk geïnstalleerd als pastoor van Oudorp-St.Pancras. Samen met zr. Ria Hoff probeerde hij daar een nieuwe vorm van pastoraal uit en hij schreef veel pastorale korte artikeltjes in meerdere bladen. Die werden zeer gewaardeerd.
Deken van Alkmaar
In juni 1992 werd hij tevens deken van Alkmaar en lid-secretaris van het kathedrale kapittel van Haarlem. In 1995 kwam daar nog het rectorschap van de bedevaartskerk van Heiloo bij. Toen hij in augustus 2003 geopereerd zou worden aan zijn prostaat en daarvoor een ruggeprik moest ondergaan, ontstond er hersenvliesontsteking waaraan hij op 16 augustus 2003 bezweek, 71 jaar oud. Hij zou door velen nog jarenlang gemist worden.
Publicaties:
‘Midden in de dood, staan wij in het leven’(Oudorp 1997)
‘Beste Mensen’(Abdij van Berne, 1998)
Maandelijkse column in de parochiebladen rond Oudorp-St. Pancras
Familiegegevens vindt men in: L. J. den Bode: De familie Braakman in: Westfriese Families (WFF) 43 (sept. 2002) no. 3 pag. 74-87
Literatuur:
N.a.v. zijn onverwachte dood (2003): Noordhollandse dagbladen, regionale kerkbladen, bisdomblad ‘Samen Kerk’ en Jaarboek Reünistenvereniging Hageveld (2003).
Deze biografie is samengesteld door: Gerard Weel te Hoorn, met medewerking van Louis Groen te Hoogwoud (2012).
