In december 2000, aan het begin van het nieuwe millennium, stuurt het Westfries Genootschap aan al haar ruim 3.000 leden een nieuwjaarskaart. Het is een zogenoemde Deurgeefkaart. De bedoeling is dat deze kaarten ieder jaar doorgestuurd worden naar een volgend adres. Op de kaart wordt ook een wens geschreven. Eind 2009 moeten de kaarten uiteindelijk weer naar het genootschap teruggestuurd worden.
Op de achterkant van de Deurgeefkaart staat onder meer: het wordt spannend hoeveel kaarten de reis (van tien jaar) overleven. Welnu, tot en met vandaag (23 december 2009 ) hebben we drie (3!) deurgeefkaarten ontvangen! Een score van 1:1000!
Die drie kaarten hebben wel een groot deel van ons land doorkruist.
En goede wensen staan er ook volop op.
Een selectie.
De voorkant van de Deurgeefkaart.
Kaart 1
Deze bleef in de buurt van de Schermer, met één uitstapje naar Schellinkhout. Hij ging in 2000 vanaf Ineke Kluft in Schermerhorn, via onder andere Ursem en Stompetoren retour naar Fred van Zon in Schermerhorn. Veel wensen op deze kaart hebben betrekking op de molens.
'Bouw West-Friesland niet verder vol en hou ruimte voor landschap en molens'
'Een goede wind door de Schermer, laat de molens draaien!'
'Dat de andere Schermer molens ook hun maalfunctie weer terugkrijgen!'
'Hou de wind in de zeilen van onze oude stoere werkers.'
En als laatste:
'Dat deze 'deurgevers' in goede gezondheid ook in 2010 zich kunnen blijven inzetten voor het instandhouden van onze molens, zodat dit kwetsbare cultureel erfgoed in goede staat doorgegeven kan worden aan de generaties na ons.'
Kaart 2
Deze werd in 2000 verstuurd door Mart, Rick, Jan en Astrid Smit uit Lutjewinkel, verhuisde onder andere naar Hoogland, Ulrum, Vlijmen, Den Bosch, Rosmalen en kwam ten slotte in Naaldwijk terecht bij Susan van Stiphout en Peter Moor.
De wensen hebben dialectvariaties:
'We houpe dat jullie een gelukkig 2002 tegemoet zien kenne.'
'Veel geluk en veurspoed van jullie ouwe lu in het nieuwe joor.'
'Veul hail en zeeg'n veur 't neie jaar!'
De laatste wens luidt:
'Alle geluk en liefde van de hele wereld!'
Kaart 3
Ook op de derde kaart wensen in het West-Fries. Th. Commandeur uit de Wogmeer begint hier al mee in 2000. De kaart gaat via Spierdijk en Ursem naar Heiloo en dan retour naar Nibbixwoud. Ria Laan-Ooijevaar uit Zwaagdijk stuurt de kaart weer naar het genootschap met de volgende wens:
''t Jaar 2009 heb in zoin prille bestaan
nag 'n hêle toid te gaan.
Maar toch is dut moin wens voor dut jaar:
vrede, warmte en verdraagzaamhoid voor mekaar!'
De eerste wens van de eerste afzender Th. Commandeur is:
'Veul zegen, zonder al te veul regen.'
Daarna volgt:
'Vrede in de wereld, en vrede in de gezinnen
en 'n beetje meer tijd voor gebed, laten we daar eens mee beginnen.'
Pater Jan Appelman voegt zijn wens hier aan toe:
'Voor een vaste priester in Spierdijk.'
En Joop en Truus Ooijevaar uit Nibbixwoud schrijven:
'De allerbeste wense voor jullie allegaar, mooie gezegende kerstdage en een heêl gelukkig nuuwjaar.'
De drie Deurgeefkaarten staan te pronken in ons kantoor. Wie ze wil zien, moet in het nieuwe jaar maar eens komen kijken (van dinsdag tot en met vrijdag van 9 tot 12 uur). We danken alle mensen die erop staan voor het bewaren en doorsturen van deze kaarten en voor alle welgemeende wensen.
Nog drie Deurgeefkaarten erbij!
In de afgelopen weken zijn er nog drie Deurgeefkaarten binnengekomen bij het secretariaat. Een stijging van 100 %. Dat brengt het totaal op zes! Ook op deze kaarten weer bijzondere en welgemeende wensen.
Kaart 4.
Deze kaart werd als eerste verstuurd door G. Vos uit Hoorn. Hij wenst:
'Meer financiële mogelijkheden voor het behoud van onze stedelijke monumenten.'
Ook de wensen die volgen gaan over behoud en bewaren.
Greetje en Wim Pater uit Zuidwolde schrijven:
'Meer planologische betrokkenheid van het WG bij inrichting West-Friesland, o.a. geen kassenbouw.'
Henk Komen voegt toe:
'Stop de vernietiging van de historie uit ons West-Friese landschap.'
Hij wordt daarin gesteund door achtereenvolgens Gerrie Groot uit Heerhugowaard (in 2005) en Han ter Heegde uit Zuid-Scharwoude (de latere burgemeeester van De Waard in 2006) met:
'Dat Heerhugowaard gaat bouwen aan de kwaliteit van leven en wonen voor haar burgers en een halt toeroept aan het verder verstenen van de polder Heerhugowaard. Dat we het laatste groen en open polderlandschap koesteren als een kostbare schat.'
'Dat de vitaliteit van de prachtige kleine kernen in West-Friesland behouden en versterkt mag worden, zodat ook het cultureel erfgoed van onze streek versterkt mag worden.'
Kaart 5.
Veel wensen om behoud op deze kaart. Klaas Hemke zet de trend vanuit het polderhuis in Wieringerwaard. Hij stuurt als eerste deze duidelijk wens de wereld in:
'Leit 't maar bloive zo as 't is.'
Piet Grootes uit Molfsee (Duitsland) is het met hem eens:
'Laat Noord-Hollands hart ook verder groen, Westfries en leefbaar blijven.'
Nel Mol uit Hoogwoud stelt in 2003 de vraag:
'Zelle we in 2010 nag nei Westfriesland Radio luistere kenne?'
Nou Nel, je kunt er nog wel naar luisteren, maar het West-Friese programma Zegge en Skroive en haar opvolger Pratendevort zijn ter ziele.
E. Stuurman uit Breezand draagt de spreukenkalender een warm hart toe:
'Dat er nog veel West-Friese kalenders mogen verschijnen.'
En de familie Van Oppen-Stuurman uit Gerwen (Noord Brabant) schrijft:
'West-Friesland 4ever! Al sinds 1972 verhuisd uit N.H. maar voor altijd in m'n hart. Laat het zo blijven!'
Onze secretaris Stan Nuveen dicht:
'Denkend aan Westfriesland zie ik een slingerende dijk traag langs water en laagland gaan (vrij naar H. Marsman) en dat moet vooral zo blijven.'
Kaart 6.
Kaart 6 blijft in West-Friesland zweven met uitzondering van een uitstapje naar Laurens Vlaar in Arnhem. Hij schrijft in 2007:
'Dat jonge mensen die vanwege studie of werk niet meer in Westfriesland wonen trots blijven op hun Westfriese afkomst.'
Anna Paauw uit Heiloo is de eerste afzender, zij schrijft in 2000:
'Geboren in een stolp en getrouwd vanuit een stolp, wens ik het behoud van de stolp.'
Ook hier weer wensen om behoud. Bijvoorbeeld van Duwie Ligthart-Paauw uit Benningbroek:
'Dat West-Friesland niet helemaal volgebouwd wordt, dat er genoeg groen overblijft voor onze kleinkinderen.'
En ook van Jan Paauw uit Rustenbrug:
'Behoud van het echte Westfriese landschap.'
Evenals Niek en Bregit Ruyter:
'We zijn blij dat we in een rustig en gezond platteland wonen. Onze wens: dat dit zo mag blijven.'
George en Joke Schouten uit Midwoud denken aan de mensen die werken op dit land:
'Dat de agrariërs in het West-Friese land een goede boterham kunnen blijven verdienen.'
Ook het behoud van het dialect wordt genoemd. Nel Vlaar-Kroon meldt:
'Dat onze mooie Westfriese taal in woord en geschrift niet verloren zal gaan.'
Jaap Botman vat alles ten slotte samen met:
'Dat alle wensen hier geuit voor ons allen een aansporing mogen zijn om Westfriesland toonbaar en leefbaar te houden voor ons en onze kinderen.'
Nag ientje toe
Nog één Deurgeefkaart kwam binnen op kantoor. Ingevuld tot en met 2005 en nu, in 2010, naar ons teruggestuurd. De kaart begint zijn reis bij mevrouw Dekker-Masteling in Schagen. Zij schrijft:
'n behoud voor een groen West-Friesland.
Annie Kraan uit Hippolytushoef voegt daar het jaar erna krachtig aan toe:
Alles huizen, gien koe meer te zien, dat mag beslist niet over 'n jaar of tien.
Tinie Masteling uit Tuitjenhorn dicht:
Mijn hoofd is vrij
Mijn hart is blij
Als ik fiets in zon en wind
Mijn West-Friesland
Waar ik vrijheid vind!
Ook Ank Slijkerman (Winkel) gaat rijmend verder:
Een dagje Amsterdam hoort erbij
Maar dan naar huis
Het land, de beesten
Daar voel ik me thuis.
Nel Bot-Slijkerman woont in Heerhugowaard (allemaal familie, denk?). Ze wenst:
De vier seizoenen op de kaart geven aan
Dat het leven in West-Friesland moet blijven bestaan!
En mevrouw Glas-Boekel schrijft als laatste, in keurig schoonschrift:
Maak ons nageslacht niet bang
En geef de natuur dus levenslang!
Nag ientje toe!
'Sorry, even vergeten' schrijven Theo en Margreet Koenis uit Hoogkarspel op de Deurgeefkaart die vorige week bij ons secretariaat binnenkwam.
Hun wens voor 2010 is: meer ontsluiting vaarroutes in waterrijk West-Friesland.
De kaart is in 2001 verzonden door IJs en Greteke Broers uit Oudorp. IJs heeft een vooruitziende blik. Hij schrijft:
Leite we d'r dut decennium voor wake
dat ze de Omringdoik niet kepoeres make!
Er is in de afgelopen tien jaar veel aan de dijk gewerkt en lang niet altijd met voldoende eerbied voor de waarde van dit historische monument. De waarschuwing van IJs was dus terecht.
Jan en Ans Rutgers uit Castricum wensen:
Datte d'r gauw betere an- en ofvoerwege benne zôdat ze van boven Hoorn ok weer gewoon te werk kenne!
Dat we op zalle skroive: leit Oosterblokker bij Hoogkarspel bloive, is de kreet van Jan en Tiny Broers, uiteraard uit Hoogkarspel.
De tweetal wensen gaat over het West-Friese dialect.
Ik zou heêl graag tot in lengte van jare, oôs Westfriese taal as een erfdeêl beware (Elly en Jaap Broers).
Dat we bloive geniete van 't Westfries: tussen genog en meer geld hewwe zit gien gram geluk! (Anja en Ed Wagemaker).
Andere schrijvers bekommeren zich om het landschap.
Leite we allegaar zuinig bloive op oôs mooie Westfriese platteland (Piet en Vera Schuijtemaker-Broers).
Dat de Westfriese Omringdoik symbool bloift voor de Westfriese gastvroihoid en dat alle Westfrieze uit 't hêle land saamhorig bloive! (Nico Hoffer en zonen Emiel en Laurens uit Zutphen, Nico is geboren in Hoogkarspel).
De wens van Riet en Piet Vriend (Hoogkaprsel) is dit jaar uitgekomen:
Dat 'r weer 's een jaar mag zijn met ois en skaasers op de slôte van oôs mooie West-Friesland.
Riet Broers en Arnold Bakker uit Hoorn schrijven in 2006:
Dat het Westfries Genootschap haar doel bereikt, namelijk het behouden van het historisch en cultureel erfgoed in West-Friesland.
