Diny Kreuk-Breed, maart 2008
Wat heb die doik toch altoid 'n indruk maakt op moin as kloin kind. Dat is trouwes aldeur nag zô. Lesten zee d'r ientje dat ik 'n doiker bleven ben van binnen. Want ik ben opgroeid met die doik; 't was ok zô gewoôn.
Veert make met de otoped, de kluft op steppe, en op slot zachies bovenan komme. Den die grôte golve zien, blinkend in de zon en met skuimkoppe d'r rollend bovenop.Je here waaie rond voor je ouge en je rokkie fladdert achter je an. Zeumer of winter maakte niet uit, 't was alle kere wéér an as je boven kwamme.
De doik heb ok m'n skoôlpad weest. Vechte met wind en regen, oizel en sneêuw. Die hadde vrai spel op die houge doik. Pas in 't louwtje d'r van, voilig onder an de kluft, den was je alles zô weer vergeten.
De doik was voilig, vertrouwd, wat de zee 'r ok mee dee.
Met sturm beuke de golve op de kaie, en spatte met donderend geraas uit mekaar. En staat 't den ok nag nei vorst, den zit de hêle buitenkant onder 't ois sproeid, tot bovenan de weg toe. As de wind ofzakt is, ken zuks zô mooi skittere in de zon.
De doik was in moin ouge ok houg.
Stuivende sneêuw van 't ois of, over de weg heen, en alles wort as 'n rechte muur an de binnenkant neergooid. Met man en macht de klufte vrai skeppe om toch maar bai de rest van de wirreld te bloiven. As je den deur zô'n houge geul van zô'n sneêuwwal heen loupe, den doet je dat an 'n iglo denke.
De doik had ok heêl wat te verstouwen, as 't ois an 't kruien ging.
Eerst jankende giere van los skeurend ois, den 't donderend geraas van grôte skosse, die over mekaar heen douwd worre deur de wind en 't water. Soms bloift 't as 'n rim legge voor 'n ondiep end in zee, maar as 't teugen daait, den wort 't ois bai doik omhoug douwd en ok d'r overheen. Alles sleurt 't mee, ok kaie rolle mee tot an de binnenkant. Pas den weet je weer, dat je zuk netuurgeweld amper teugen houwe kenne.
De doik kon evenzegoed ok mooi weze van z'n oigen.
Skeipe met lammere d'r bai achter gaas. Hier en deer 't buitenland met 'n kikkersloôtje d'r omheen. Rietskôte met nuw groen riet en zwane op 'n open plekkie met 'n nest.De skreêuw van kiefte, 't fladderen van 'n leêuw'rik, dobberende koete op de golve, dansende zwarte wolke van migge boven doik. Zuring, toeters, pinksterblomme, herderstassies, butterblomme en grassepluime; je kenne d'r 'n mooi ruikertje van make.
De doik gaf ok 'n goed zicht op de polder en 't water.
An de iende kant 'n kerk met wat bome en de punte van de stolpe, de stofmôlen, 't gemaal of de poip van 'n melkfebriek. An de are kant 't flouke water, dat zonder streep overgaat in 't groisblauw van de lucht. Of d'r valt 'n fel licht met strepe deur 'n bonte wolkelucht heen. De vissersbôte met hullie zwiepende fuike houg in de mast. Je kenne d'r mooie skilderaie van make.
De doik was sterk, groôt en mooi.
Al fietsend over doik speult weer van alles deur m'n houfd. Ik raai van durp nei buurt, van stolp nei gemaal. Ik slinger met de doik mee, dat as 'n lint om 't leige land neerloid is. Mense hewwe de dinge om die doik heen veranderd, maar aars is alles 't zelfde bleven: de doik, de polder, 't weer en 't water.
As we nou maar oppasse, dat die omringdoik zô bloive mag.
Kitesurfen op het ondiepe water bij de uiterdijk van Schellinkhout (foto Netty Zander).
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
