Mart Stel
Vier eeuwen ligt het land
hier tussen tocht en sloten
De grond nog altijd zompig,
rietkragen om de polders
Reigers speuren, hoenen hikken,
futen tonen koninklijke trots
De eenhoorn lacht
De grote stolpen staan symmetrisch
uit elkaar, tonen nog het kapitaal
uit walvisvaart en gouden handel;
Spiegels van de grachten
Daartussen strepen van polderwegen,
model voor Manhattan's stratenplan
De eenhoorn schouwt
Seizoenen doen hun vaste rondegang
Dromerige zomermaanden verjaagd
door watervlagen en dekens van mist,
kruipend uit de vaarten. Dan soms weken
Van helderheid en ijs. Tot de kieviten
het land weer voorjaar dagen
De eenhoorn lijdt
Dit op het land waar eens moerassen
waren en meren waaraan Leeghwater
zijn naam ontleende. Dit op het land
dat nog steeds terug verlangt naar zee,
de dag wacht tot de dijk bezwijkt
en het water weer zijn aandeel eist
De eenhoorn zwijgt
Op de Walingerdijk tussen Avenhorn en Ursem staat een 18de-eeuwse banpaal, bekroond met een eenhoorn met het stadswapen van Hoorn. Het jaartal 1408 op de paal verwijst naar het jaar van de uitbreiding van het stedelijk rechtsgebied van Hoorn en de omliggende dorpen. (Foto Theo Mes)
Zie ook: West-Friesland toen en nu 9.11 Banpaal op de grens van Westwoud.
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
