Wilma Groot-Hoek, Heerhugowaard
't Eerst wat ik zee dat we 'n stukkie over de doik perbere moste te skroiven was:
„Deer hew ik niks mee!”
Maar den gaan je d'r voor zitte en denk je an je skoôltoid.
Deer leerde je dat d'r drie doike ware, de waker, de slaper en de dromer.
Nou denk ik dat de Westfriesedoik de slaper is, hai is heêl houg en lait dicht bai zee.
In onze verkeringstoid ginge we op de brommer wel dr's an de reed.
Ok doik op.
As we den bai Eenigeburg ankwame dee me manje de môter uit en liete we ons,
zolang as 't kon, van doik uitrolle.
Nôh, we kwamme ver hoor, want de doik is deer puur houg.
As 't mooie weer in 't voorjaar d'r ankomt den gane we altoid de negen-durpetocht fietse.
't Mooiste end vind ik van Klorn nei Winkel.
Houg op doik koik je den an alle twei kante over 't land.
Ok hew ik 'n toidje oppast in Klorn, onder an doik.
Wist ik veul dat ik aldeur teugen 'n mônument an zat te koiken.
Maar nou, zachiesan, wordt dat aars.
Deur de skroiversgroep, met de gedichte en verhale over de doik, gaan ik 't nou aars bekoike.
Ok deur de krant over 't feist van de doik in 2008.
Alle dage 'n stukkie over de wandelinge.
Ien krant hew ik bewaard, ien weer de hêle doik op staat,
want nou wil ik die hêle doik wel dr's 'n keertje fietse.
Dat je ziene maar, je benne nooit te oud om nag wat te leren.
Je moet gewoôn effies wakker skud worre over al 't moois wat we hewwe.
Foto: Ina Broekhuizen-Slot.
Verhaal van de maand
Iedereen kan voor deze rubriek verhalen insturen. De verhalen moeten zelf geschreven zijn en de Omringdijk als thema hebben. U kunt uw verhaal (of gedicht) sturen naar het Westfries Genootschap.
Iedere eerste maandag van de maand wordt er één nieuw verhaal geplaatst.
De overige inzendingen worden bewaard voor een andere maand.
