bron: part. collectie
Boegbeeld van de Noord-Hollandse rundveefokkers
Geboren te Berkhout op 7 maart 1881. Overleden te Berkhout op 26 november 1945, na een kort ziekbed tengevolge van een longontsteking.
Elias Koster Dz., secretaris van de Provinciale Bond van Rundveefokverenigingen, was bijna een halve eeuw lang het boegbeeld van de Noord-Hollandse rundveefokkers. Als blijk van erkenning voor zijn grote verdiensten in dezen, werd op 20 september 1950 op de Noorderveemarkt te Hoorn te zijner nagedachtenis een bronzen borstbeeld geplaatst, onthuld door zijn dochter Gerianne. Het beeld prijkt nu op de hoek Noorderstraat-Noorderveemarkt.
Van elke organisatie rondom de koe in Noord-Holland was Elias Koster in zijn tijd het middelpunt. In 1907 begon hij op 26-jarige leeftijd als inspecteur bij de Provinciale Commissie voor de Veeverbetering. In die pioniersfunctie was hij de algemeen toezichthouder op de pas opgerichte plaatselijke fokverenigingen en animator van initiatieven om ze op te richten, waar ze nog niet bestonden. Twee jaar later, in 1909, werd hij dan ook de alles regelende secretaris van de nieuw gevormde Provinciale Bond van Rundveefokverenigingen in Noord-Holland. Het werd zijn hoofdtaak, naast het runnen van zijn eigen veehoudersbedrijf.
In 1916 werd hij bovendien inspecteur voor het Nederlandsch Rundveestamboek in Noord-Holland, dat tot dan toe in de provincie nog nauwelijks een poot aan de grond had gekregen en waar Elias Koster aanvankelijk ook uiterst kritisch tegenover stond. Hij bleek echter de uitgelezen man om onder de Noord-Hollanders de weerstanden tegen het stamboek te overwinnen. Toen in 1922 een Vereeniging tot bestrijding van Tuberculose onder het Rundvee in Noord-Holland werd opgericht was het vanzelfsprekend dat Elias Koster ook daarvan secretaris en grote motor werd.
"Een noeste werker" werd hij genoemd in alle toespraken bij zijn overlijden. Wie al zijn jaarverslagen, nauwgezette notulen en vooral de vele kolommen melkcijfers bij elkaar ziet, die hij - alles met de hand - punctueel optelde en tot inzichtelijke statistieken bewerkte, gaat het duizelen. Toen hij in de Eerste Wereldoorlog met de mobilisatie onder de wapenen geroepen werd, ging hij in de kazerne stug door met al zijn verslagen en rekenwerk.Toch was hij veel meer dan een ijverig boekhouder. Elias Koster was vooral een man met visie. Hij had zeer uitgesproken ideeën over de ideale melkkoe en over het nut van coöperatieve samenwerking tussen de veehouders. Deze opvattingen stak hij niet onder stoelen of banken, zowel niet in de eigen gelederen als naar buiten toe. Binnen de Bond was hij de gezaghebbende leider die de eigenzinnige Westfriese fokkers, die het liefst ieder hun eigen gang gingen, telkens weer op één lijn wist te krijgen, ondanks soms heethoofdige reacties.
Literatuur:
K. van der Wiel & J. Zijlstra, Paradijs der Runderen (Wormerveer 2001).
C. Kroon, Onze Zwartbonte, 100 jaar rundveefokkerij in Noord-Holland (Oostwoud 1997).
Gegevens aangeleverd door: Kees van der Wiel te Haarlem (2007).
