bron: ALT W-F 19
Geboren te Hoorn, op 22 augustus 1857. Overleden te Küssnacht in Zwitserland op 9 september 1922. Zoon van Pieter K. Messchaert, winkelier in ijzerwaren, en Maria Schouma.
Een begenadigd zanger, die in de periode 1880 en 1920 velen in binnen- en buitenland heeft laten genieten van zijn prachtige stem en gevoelige interpretatie van zowel wereldlijke als geestelijke liederen. Door zijn optreden is het aanzien van de Nederlandse vocale kunst aanzienlijk vergroot.
Vijfendertig jaar lang trad hij zeer succesvol tezamen met zijn pianobegeleider Julius Röntgen op liederenavonden op. Componisten als Brahms, Grieg, Bruckner en de Nederlandse Diepenbrock waren verrukt over de wijze waarop Messchaert hun composities vertolkte. Hij trad op in Londen en in vele plaatsen in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Zijn geboortestad Hoorn vergat hij echter niet. Minstens eenmaal per jaar trad hij daar op. En altijd was Het Park uitverkocht en kreeg hij lovende kritieken. Zijn laatste optreden in Nederland was in de Mattheus Passion te Amsterdam in 1917. Daarna was hij nog alleen werkzaam als zangpedagoog. Daarmee oogstte hij bij zijn leerlingen veel waardering. De zangtechnieken van Messchaert werden vastgelegd in een boek met een keuze van liederen van Schubert, voorzien van aantekeningen van Messchaert. Meerdere boeken kwamen zo tot stand, waardoor de techniek van Messchaert's zingen werd vastgelegd en verder verbreid.
Literatuur:
Mieke Canneman, 'Johannes Messchaert', in: WFON 36 (1969), 75-95. Jaap Raat, 'Johan Messchaert, wereldberoemd zanger', in: Alt W-F 19. Kleurrijke Westfriezen (2000).
