Kee Vijn werd op 8 augustus 1863 geboren in Hauwert. Zij was het derde kind van landbouwer Simon Vijn en Marijtje Heilig. De eerste twee kinderen van Simon en Marijtje zijn kort na de geboorte overleden, zodat Kee in feite de oudste was in het gezin. Op het internet lezen wij dat Simon en Marijtje in totaal achttien kinderen hebben gekregen, waarvan er zeven op heel jonge leeftijd zijn overleden Op 1 mei 1892 trouwde Kee met metselaar Herman de Moel uit Oudkarspel. Zij gingen wonen in Obdam en kregen daar drie kinderen.
In 1937 overleed Herman en op 31 maart 1954 overleed Kee in het Sint-Elisabeth Ziekenhuis in Alkmaar.
Eenvoudig, levenslustig en zorgzaam
In Obdam kende men Kee de Moel-Vijn als opoe Kee en zeventig jaar na haar dood is zij nog steeds gekend en er wordt met respect over haar gesproken. Zij was een altijd blije en opgewekte vrouw, die dag en nacht bereid was om haar medemensen te helpen. Talloze malen heeft zij geholpen bij de geboorte van een klein Obdammertje. Er wordt over haar verteld dat zij direct na de geboorte vingertjes en teentjes van de pasgeborene telde om vervolgens tevreden vast te stellen dat het kindje compleet en recht van lijf en leden was.
Opoe Kee is in Obdam het symbool van behulpzaamheid en meelevendheid. De herinnering aan haar wordt in Obdam levend gehouden door een fraai bronzen standbeeld, dat vervaardigd is door kunstenaar Rem de Boer uit Heerhugowaard. Bij het verzorgingshuis de Horstenburgh kijkt zij uit op de Dorpsstraat. Op de sokkel staat een drietal regels uit het gedicht ‘Het wederzijdse’ uit 1984 van de dichteres Inge Lievaart:
Het zou opoe Kee op het lijf geschreven kunnen zijn!
Tekst samengesteld door: Piet Koenis te Lelystad (2024)
