Altijd op zoek naar een flintertje informatie
De stad, de kerk, het culturele leven en natuurlijk het nooit aflatende speurwerk naar ‘vroeger’: Aafje Geertruida de Vries-Lub – kortweg Aaf – had haar handen vol aan Enkhuizen. Haar nalatenschap kent verschillende gezichten. Onder meer de indrukwekkende reeks boeken waarin de historie van veel Enkhuizer geslachten is vastgelegd. Aaf overleed op 30 mei 2022 op 90-jarige leeftijd.
Ze was geboren en getogen in Enkhuizen en trof in haar Evert een zielsverwant die net zo begaan was met de geschiedenis van de stad Oud Enkhuizen, het Westfries Genootschap en vooral de hervormde kerk. Toen begin jaren zeventig het echtpaar De Vries in de doopboeken van de kerk – die toen nog in Enkhuizen lagen – een Amerikaan op weg hielpen met zijn zoektocht naar z’n voorouders, was de besmetting met het onderzoeksvirus daar.
De allereerste Lub
De eerste zoektocht van Aaf was naar de eigen familie Lub. Nu pakte het zo uit dat ze ergens ver weg, rond het jaar 1500 de allereerste Lub op het spoor kwam. Ware het niet dat deze voorvader uit… Grootebroek stamde. Ze heeft later bekend dat ze heel even serieus heeft gedacht om de geschiedenis ‘dan maar‘ te vervalsen. Zo groot was de teleurstelling dat die eerste Lub geen ‘Henkuuzer’ was. Natuurlijk was Aaf daar veel te netjes voor.
Bestuursfuncties binnen de hervormde kerk, de schoolbibliotheek van de toenmalige RSG aan de Westerstraat, of inspringen bij andere instellingen: Aaf de Vries zei niet snel nee. Haar eigen liefhebberij zorgde er voor dat zij met haar man, stadsgenoot Suus Messchaert en anderen zowat tot het interieur van het Westfries Archief in Hoorn gingen horen. Altijd op zoek naar een nieuw flintertje informatie van vroeger, als een soort vasthoudende Sherlock Holmes wroetend in de regionale historie.
Organisten Zuider- en Westerkerk
Vier jaar voor haar overlijden had ze in eigen beheer nog een stevig boek afgerond over de organisten in de Zuider- en Westerkerk. Terwijl diezelfde Aaf in 2007 plechtig had besloten dat het boek over het geslacht Stapel echt ‘haar laatste’ zou zijn.
In 2018 overleed echtgenoot Evert. Daarna zette Aaf de schouders eronder, want er was een leven om te worden geleefd. Maar, als je dan rechts wordt ingehaald door het oneerlijke dat het lijf je in de steek laat, dan komt er een moment dat ook een trotse, zelfverzekerde en zelfstandige vrouw als Aaf de Vries-Lub een besluit moet nemen. Het ging niet meer.
Dus heeft zij als 90-jarige die stap – zoals met alles in haar leven – met een kalme overtuiging gezet. Haar leven heeft dat goedkeurend hoofdknikje van Enkhuizen wel verdiend. En dat werd op een ander niveau ook onderstreept met de eremedaille in zilver verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau, waarmee ze werd onderscheiden. De uitvaart van Aaf vond plaats in – waar anders? – ‘haar’ Zuiderkerk.
Tekst: ‘In memoriam Aaf de Vries-Lub’ , Noordhollands Dagblad 1 juni 2022, door Martin Menger.
Voor een overzicht van haar publicaties, zie: Westfries Archief, bibliotheek.
