bron: familiearchief Wester
De spil van de Engelbewaardersparochie in Hoorn Noord tussen 1975-2003
Annie de Vries werd geboren in 1923 op de boerderij 'De Garegoedsbogert' aan het einde van het Keern te Hoorn. Ze was het enige kind van Piet de Vries en Pietertje Hoek.
In 1929 verhuisde ze met haar ouders en pleegzus Marga Boots naar de Kromme Elleboog, waar haar vader een tuindersbedrijfje begon. Nabuurschap en aandacht voor mensen, met name in de nieuwe parochie Wester-Zwaagdijk (1930), stonden voor hen hoog in het vaandel. Pietertje kwam als baakster bij velen thuis.
Annie volgde de 3 jarige Mulo in Hoorn en werd secretaresse bij ijzerhandel Offringa & Hart. De crisisprijzen voor de tuinproducten van haar vader blokkeerden een gewenste vervolgopleiding.
In 1944 trouwde ze met Niek Wester uit de Stolpen. In de periode 1946-1963 kregen ze op Keern 123 zeven zonen en vier dochters. De jongste zoon kwam in 1965 ter wereld op Koepoortsweg 16, waar ook Annie's ouders inwoonden.
Met de komst van de Engelbewaardersparochie (1958-1961) begon de stille emancipatie van Annie. Er lagen daar kansen voor elke parochiaan, zonder onderscheid. Nieuwe ideeën voedden haar verlangen zich verder te kunnen ontwikkelen. Haar eerdere grote ontzag voor de kerkelijke hiërarchie en voor de strenge geloofsregels verdween geleidelijk.
In 1975 werd ze gastvrouw bij Pastor Quant. Hij stimuleerde haar diocesane cursussen voor kerkelijke vrijwilligers te gaan volgen. Ze deed het met overgave en genoot ervan. Het gastvrouwschap combineerde ze met de functie van parochiesecretaresse. Ze stelde haar huis aan de Koepoortsweg open voor parochiebijeenkomsten. Vrijwilligers voor catechese, rouwverwerking of groot-huisbezoek leidde ze in de praktijk op. Tussen 1984 en 2003 was ze de rechterhand van pastoor Gerard Weel, vaak zeven dagen in de week. Voor al dit werk ontving ze de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia, voor haar een erkenning van de plaats van de vrijwilliger in de Rooms-katholieke Kerk.
Deze kerkactiviteiten combineerde ze met de zorg voor haar jongere kinderen en aandacht voor de groeiende groep kleinkinderen. Om haar kinderen te laten studeren bracht ze jarenlang samen met het hele gezin dagelijks verschillende kranten rond.
Haar sponsorfietstochten van Hoorn naar Beuningen Ov. in de jaren 80 ten bate van de verbouwing van de Engelbewaarderskerk haalden de media. De opbrengsten waren zeer groot. Met de eendaagse fietstochten naar Twente was ze begonnen om zich zelf te bewijzen dat ze in 1979 na een ingrijpende operatie kaakkanker had overwonnen.
Na de dood van haar man Niek in 1994 ging ze in de voormalige pastorie, “dicht bij mijn werk”, wonen. Ze werd daar vertrouwenspersoon van medebewoners, jonge ex-daklozen. Ook voor bezoekers van het nieuwe rouwcentrum in de kerk had ze tijd en de nodige aandacht.
Op haar 80ste verjaardag herhaalde Annie ten overstaan van alle gasten blij te zijn dat ze in haar laatste 30 jaar nog zo vaak de les van haar ouders “oren en ogen open voor een ander” in praktijk mocht en kon brengen.
Annie Wester-de Vries overleed op 30 januari 2008 in het verpleeghuis Lindendaal te Hoorn en werd begraven op haar geliefde kerkhof aan de Drieboomlaan.
Literatuur:
'In memoriam', in: Noordhollands Dagblad, 2 februari 2008
Margreet van Hoorn: Annie Wester - de Vries. in: Weekblad van West-Friesland, 4 februari 2008
Gegevens aangeleverd door: Peter Wester te Beuningen (2010).