Leden van de korfbalclub uit Winkel bewerken het speelveld. Zoals in deze sport gebruikelijk, worden de werkzaamheden zowel door mannen als door vrouwen verricht. (C. Modder, Aartswoud)Harddraverijen populair
Wie geluk had, kon zonder zelf in actie te komen geld verdienen door te wedden, bijvoorbeeld op paarden bij een harddraverij. De harddraverijen waren vooral aan het einde van de negentiende eeuw zeer populair in en buiten West-Friesland. Toen had bijna elke kastelein van het dorpscafé wel een harddraverij. De paardenrennen mochten zich zelfs verheugen in koninklijke belangstelling. Prins Willem V in 1776 al, later de koningen Willem I en III en weer later Prins Hendrik bezochten vaak harddraverijen en stelden ook geld beschikbaar als prijs of voor het fokken en begeleiden van dravers. Bij een verzoek uit 1863 aan de gemeenteraad van Alkmaar om een harddraverij te mogen houden schonk een raadslid direct 25 gulden. Maar ook gemeenten zelf kwamen vaak over de brug.
Schagen droeg in 1853 bij de eerste officiële harddraverij bij in de kosten en stelde vuurwerk beschikbaar dat aan het eind van de dag werd afgestoken.
De Enkhuizer rolschaatsbaan aan het Westeinde kon ook worden gebruikt als tennisbaan. Op deze foto uit 1916 poseren de eerste leden van de Enkhuizer Tennisclub. Staand van links naar rechts: Mies de Wit, Chris Corts, Mien Vlasveld en Greet le Coultre; zittend: Geer Burgerhoudt, Cor Brinkerink en Piet le Coultre. (P.M. Rooker, Enkhuizen)
Gouden zweep al in 1842
Niet zelden kwamen duizenden mensen op een harddraverij af. In de achttiende en negentiende eeuw werd wel gewed op paarden, maar de inzetten waren bescheiden: ‘eenige ducaten, eene vischpartij, eenige flesschen wijn’. De winnaar van de draverij kreeg ook wat. Bij de draverij in Medemblik op 17 september 1842 ging de winnaar naar huis met een gouden zweep. En 150 jaar later kan een pikeur nog steeds een gouden zweep winnen, maar hij moet tegenwoordig daarvoor vijf keer als eerste eindigen. In Hoorn is een echte draf- en renbaan geweest bij de Binnenluyendijk, vlak bij de haven.
In de negentiende eeuw waren er twee soorten draverijen: met ‘sjeezen’, de houten voorlopers van onze sulky's, en met ‘paarden onder den man’. De laatste categorie heeft het in onze streken niet gered.
Er werd ook toen in paren gereden. Wie twee keer won, ging door naar de volgende ronde.
In 1926 bestond postduivenvereniging Alcmaria-Vitrix uit Alkmaar twintig jaar. De leden poseren voor deze gelegenheid met hun topduiven. (A.A.G. Smit, Wognum)